O enclave, de aproximadamente 4 ha, comprende dúas zonas diferenciadas, unha moi ampla a media ladeira dende o cumio de Mendaur (Zona A) e outra moito máis reducida no outeiro de Bustiz (Zona B).

A Zona A reúne unha serie de surxencias xunto coas súas canles de fluxo e están rodeados por pastos e bloques rochosos. A Zona B pola contra consta dunha plataforma con illós, que desauga a través dun regueiro cara ao barranco.

Ademais, atópanse esfagnos nos rochedos case verticais da crista do cumio de Mendaur que están cubertos por unha breixeira dominada por arando.

Tanto nas surxencias e no ámbito dos pequenos regueiros da ladeira, como no outeiro de Bustiz, se atopan xunqueiras de Juncus effusus e Scutellaria minor, comunidades de Sphagnum auriculatum e Narthecium ossifragum e comunidades de Sphangum papillosum e Erica tetralix. Ademais, nas surxencias atópanse Soldanella villosa e Ranunculus omiophyllus.

Nos rochedos húmidos da zona do cumio non se forman medios turbosos, pero presentan nas zonas máis húmidas e mellor conservadas poboacións de esfagnos. Ademais dos esfagnos, destaca a riqueza de especies de briófitos, algúns de especial interese

VALORES MÁIS RELEVANTES

Singularidade
O enclave de Mendaur destaca por albergar comunidades vexetais propias de enclaves turbosos, tamén queirogais con Erica tetralix e, por último, comunidades de briófitos de interese asociados aos rochedos húmidos da zona do cumio.

Valores biolóxicos e ecolóxicos
Respecto á flora vascular, o máis destacable é a presenza de Soldanella villosa, especie incluída nos Anexos II e IV de  e tamén no Catálogo de Flora Ameazada de Navarra.

Tamén son destacables os roquedos húmidos próximos ao cumio, en particular os máis setentrionais, que se atopan máis afastados da influencia humana. Son floristicamente moi ricos, en particular no que se refire a briófitos de carácter atlántico (Kurzia trichoclados, Odontoschisma sphagni, Sphagnum quinquefarium, Bazzania tricrenata, Bazzania trilobata, Racomitrium lanuginosum, Douinia ovata, etc.). Este tipo de rochedo é escaso tanto en Navarra coma no resto da cornixa cantábrica; enclaves similares en Navarra atópanse por exemplo en Pikuda, na divisoria de augas.

Valores históricos e paleoecolóxicos
Os hábitats higroturbosos de Mendaur non contan con depósitos relevantes dende o punto de vista paleoecolóxico.

Hábitats de Interese Comunitario

Hábitat
4030	Queirogais secos europeos
6230*	Formacións herbáceas con Nardus, con numerosas especies, sobre substratos silíceos de zonas montañosas (e de zonas submontañosas da Europa continental)
6410	Prados con molinias sobre substratos calcarios, turbosos ou arxilolimosos (Molinion caeruleae)
7140	‘Mires’ de transición

 

Flora
Neste enclave de Mendaur o máis sinalable en canto a flora é a presenza de Soldanella villosa, incluída nos Anexos II e IV da Directiva Hábitats e tamén no Catálogo de Flora Ameazada de Navarra, e Huperzia selago, do Anexo V de  e relativamente escasa en Navarra.

Outras especies destacables que se citaron no enclave son Arnica montana (García et al. 1985: 39) ou Trichophorum caespitosum subsp. germanicum (Catalán & Aizpuru 1986: 166), entre outras.

Dende o punto florístico destaca tamén a presenza de briófitos de carácter atlántico como Kurzia trichoclados, Odontoschisma sphagni, Sphagnum quinquefarium, Bazzania tricrenata, Bazzania trilobata, Racomitrium lanuginosum, Douinia ovata, etc.

Rexistráronse 59 especies de vasculares e 38 briófitos, dos que catro son esfagnos.

Fauna
Non se conta con información específica sobre fauna asociada ao enclave de Mendaur.

 

ESTADO ACTUAL

O enclave presenta en xeral un estado de conservación bo. Unicamente algunhas zonas presentan impactos por presión gandeira (pastoreo, remoción e erosión do solo), principalmente por gando cabalar e ovino.

DIRECTRICES PARA A XESTIÓN E A CONSERVACIÓN

Para lograr os obxectivos de conservación do enclave será necesario o establecemento dun programa de vixilancia e prevención que permita detectar ou previr cambios negativos no enclave. Este programa incluiría o seguimento do uso gandeiro, tanto da carga gandeira evitando o seu aumento e o impacto que isto levaría consigo por piso e pastoreo fundamentalmente, como das actuacións que leva consigo: queimas e rozas.

FOTOS